Toen in maart de scholen sloten en we allemaal zoveel mogelijk thuis moesten gaan werken, stond ik er niet bij stil dat deze veranderingen zo’n grote impact zouden hebben op ons leven. Op mijn leven. Een gezin managen, een heel nieuw ritme, thuis werken en uitvogelen hoe je het beste (en veiligst!) kon beeldbellen maakte dat ik na anderhalve week met de tong op de schoenen dacht: “dit moet anders”
Nu we al enkele maanden in de corona-maatregelen zijn, is er een nieuw ritme gekomen en voel ik me niet meer uitgeput. Ik heb tijd en energie om me af te vragen: wat heeft nu het meest geholpen om weer tot rust te komen? En hoe zou dat voor andere mensen zijn? Dit blog gaat over hoe ik hierop terug kijk.
Het roer om.
Na anderhalve week corona-quarantaine kwam ik dus tot de conclusie dat ik zo niet door kon gaan. Ik maakte overuren piekeren en sjeesde de hele dag door tussen werk, boodschappen en thuisonderwijs geven. Ik evalueerde voor mezelf: wat kost mij nu zoveel energie? Mijn conclusie was onder meer dat ik de hele dag vooral héél erg hard aan het werk, nee, aan het organiseren en plannen was. Vanaf het opstaan tot het slapen gaan. Geen wonder dat ik uitgeput was.
Nieuw ritme.
Ik nam weer pauzes, ging wandelen voordat ik ging werken (want normaal zit ik ook een half uur op de fiets voordat ik start) en nam ’s avonds de tijd om niets meer te hoeven. Ik sliep veel en begon weer te bewegen omdat ook het sporten helemaal was weggevallen. Een dagelijkse dosis krachttraining (nee, niet leuk maar wel heel erg goed), en af en toe hard lopen, skeeleren. Oók, nee júíst, als ik het idee had dat ik er geen tijd voor had.
Lotgenoten contact.
Doordat ik zo hard aan het werk was geweest om me aan te passen aan de nieuwe situatie, had ik nauwelijks contact met anderen, behalve dan beroepsmatig met cliënten en collega’s. Maar dan ging het over de inhoud van het werk. Pas na een wat langere periode begon ik mensen ook weer sociaal te spreken. Ik belde vriendinnen, familie en collega- ondernemers. Mijn leverde een geweldige ontdekking: Dat iederéén behoorlijk uit zijn evenwicht was! Sommigen hadden nog veel grotere zorgen dan ik zelfs. Ouders die ziek zijn, kwetsbaren in de omgeving of ziekenhuisbehandeling die nu niet door kon gaan. Maar vooral dat we allemaal aan het tollen waren van de veranderingen. Dat hielp me. Het is toch altijd fijn om van anderen te horen hoe zij hetzelfde schuitje ervaren…
Gewenning
Na enkele weken kwam er wat rust in de tent. Door lotgenoten contact en door mijn dagritme wat aan te passen kwam ik in een nieuw kadans. Opstaan, werken, eten, pauzeren, gezin, boodschappen doen, bewegen. Er ontstond een nieuwe structuur. Dat vond ik fijn. Het helpt om niet ieder moment van de dag na te hoeven denken over wat de volgende stap moet zijn.
Accepteer wat je niet kunt veranderen.
Na de gewenning kwam het genieten van de rust. Natuurlijk baal ik ook van de situatie en verlang ik er hevig naar dat alles weer terug is bij het oude. Maar ik leg me er tegelijkertijd bij neer. Het is nu eenmaal zo. Het is zo dat ik mijn ouders niet kan omhelzen. En ik kan niet veranderen dat we weken lang in en om het huis zijn met elkaar. Maar er zijn ook voordelen.
Het was natuurlijk lekker weer en ik prees me meer dan ooit gelukkig met mijn huis, de lente, mijn tuin, de kinderen, mijn gezondheid. En stiekum genoot ik ook wel van de rust, niet meer weg hoeven ’s avonds en in het weekend.
Er was veel meer tijd om te slapen en te zien hoe de tuin en de wereld langzaam groen werden. Om plantjes te stekken. Om verjaardagskaarten te schrijven en rustig naar de brievenbus te lopen. Anderzijds hoorde ik ook veel mensen om me heen die in toenemende mate stress ervoeren. Het ligt niet in mijn aard om veel te piekeren, maar als je er gevoelig voor bent, dan is dit zeker weten geen fijne tijd. Er zijn zoveel gevaren en zorgen die om de hoek liggen.
Al met al heb ik mijn ervaringen en observatie samen gevat en aangevuld met andere tips die zoal de ronde doen. Ik heb ze in mijn laatste nieuwsbrief verwerkt. Dit zijn ze nog een keer op een rijtje:
Kijk naar de voordelen van de nieuwe situatie.
Dat we veel dingen momenteel niet kunnen of mogen, voelt soms als een beperking. Maar wat zijn voor jou eigenlijk de voordelen van alle ontwikkelingen? Zet ze voor jezelf eens op een rijtje! Dat geeft een goed gevoel.
Beweeg, doe leuke dingen.
Stress, veranderingen en zorgen brengen ons lichaam in een staat van paraatheid. Het is belangrijk hier veel ontspanning tegenover te stellen. Zodat je lichamelijk en mentaal goed kunt herstellen. Dus wandel, ga lekker koken of maak dat fotoboek af dat al sinds vorige zomer ligt te wachten. Doe in elk geval veel dingen waar je blij van wordt. (eigenlijk is dat natuurlijk altijd een heel goed idee...)
Luister naar je sociale behoeften.
Een mens is een groepsdier. Nu contact niet meer zo vanzelfsprekend is kun je het extra opzoeken. Een wandelingetje met een vriend(in) kan al heel veel lucht geven. Nodig je collega's uit voor een online borrel of maak een extra praatje over de heg.
Of help eens iemand, bijvoorbeeld door aan te bieden een boodschapje mee te brengen als je toch al naar de super gaat. Ga eens na wie jij een plezier zou kunnen doen. Door een kaart te schrijven of iets vriendelijks te laten horen. Ook dat geeft een gevoel van verbondenheid, zelfs zonder dat je elkaar ziet!
Blijf vriendelijk in het afstand houden.
Door de social distancing krijgen we onbewust voortdurend een gevoel van dreigend gevaar. Door degene die je passeert vriendelijk aan te kijken geef je niet alleen de ander, maar ook jezelf een goed gevoel. Dit geeft lichamelijk en neurohormonaal een goede werking op de vermindering van stress. Probeer het maar eens!
Al met al heb ik gemerkt dat een grote verandering in het leven hoe dan ook een grote weerslag heeft op je functioneren. Maar een nieuw ritme, berusting en focus op wat goed is helpen om een nieuw evenwicht te vinden. En mijn tuin blijft er wel netter bij…..
